Słowa kluczowe
musical stylization
humor
retromania Nocny Kochanek
stylizacja muzyczna
komizm
retromania
Jak cytować
Abstrakt
Członkowie zespołu Nocny Kochanek działają na heavymetalowym rynku muzycznym już od roku 2003, choć przez kilkanaście lat bez większych sukcesów. Przełom nastąpił w roku 2012, kiedy to na marginesie swojej „poważnej” działalności muzycy stworzyli kilka prześmiewczych utworów. Pierwszy został skomponowany do animacji Kapitan Bomba. Pod zasugerowaną przez reżysera Bartka Walaszka ironicznie brzmiącą nazwą Nocny Kochanek, Zdrajcy metalu? - fenomen muzyczny i medialny zespołu Nocny Kochanek pozostając w idiomie metalu i garściami czerpiąc z kanonu gatunku, muzycy zaczęli tworzyć coraz bardziej kpiarskie i swawolne teksty, wyśmiewając idee uprawianej stylistyki; jednocześnie świadomie stali się parodią własnej przeszłości.Bibliografia
b.a. 2018. „Nocny Kochanek gra metal? Wokalista zespołu tłumaczy”. Teraz Rock nr 10.
Zobacz w Google Scholar
https://www.terazmuzyka.pl/aktualnosci/czytaj/nocny-kochanek-gra-metal-wokalista-zespolu-tlumaczy.html?sort=plusy. (dostęp: 19.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Awdiejew Aleksy. 1992. Nieśmieszne aforyzmy. (Refleksje nad semantyką humoru Viktora Raskina). W: Język a Kultura, t. 8: Podstawy metodologiczne semantyki współczesnej, Iwona Nowakowska-Kempna (red.), Wrocław. 279–285.
Zobacz w Google Scholar
Balbus Stanisław. 1993. Między stylami, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Banaszkiewicz Magdalena. 2012. Zabawa – i co z tego wynika?. W: Kultura zabawy, Tadeusz Paleczny, Ryszard Kantor, Magdalena Banaszkiewicz (red.), Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Cichoński Marcin. 2018. „Jedni ich kochają, drudzy nienawidzą. Nocny Kochanek”. dziennik.pl. https://muzyka.dziennik.pl/news/zdjecia/586781,2,nocny-kochanek-czrana-czern-trasa koncertowa-2019.html. (dostęp: 20.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Degórska Aleksandra. 2018. Pol’and’Rock 2018: Nocny Kochanek pobił rekord frekwencji.
Zobacz w Google Scholar
https://www.antyradio.pl/Muzyka/Koncerty/Pol-and-Rock-2018-Nocny-Kochanek-pobil-rekord-frekwencji-24684. (dostęp: 17.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Fisher Mark. 2014. Ghosts of My Life: Writings on Depression, Hauntology and Lost Futures. Winchester.
Zobacz w Google Scholar
Godoń Mateusz M. 2019. Kazon (Nocny Kochanek): „Dobrze jest wiedzieć, że ludzie niezmiennie stoją za nami murem”. http://www.wyspa.fm/wywiady/165432/kazon-nocny-kochanek-wywiad. (dostęp: 21.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Hobbes Thomas. 2011. Lewiatan. W: Dziemidok Bohdan. O komizmie. Od Arystotelesa do dzisiaj, Gdańsk (przedruk z: Hobbes Thomas. 2005. Lewiatan. Czesław Znamierowski [przeł.]. Warszawa).
Zobacz w Google Scholar
Huizinga Johan. 1985. Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury. Maria Kurecka, Witold Wirpsza (przeł.). Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Janusz Mikołaj. 2017. Kim jest Nocny Kochanek?, https://rybnik.dlawas.info/muzyka/kim-jest-nocny-kochanek/cid,8040,a. (dostęp: 19.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Kostkiewiczowa Teresa. 1988. Stylizacja. W: Słownik terminów literackich. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński (red). Wrocław. 495–496.
Zobacz w Google Scholar
Kozioł-Chrzanowska Ewa. 2015, „Przekrojowa” rubryka Heca hecą jako źródło potocznych reproduktów języka polskiego, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Markiewicz Henryk. 1988. „Odmiany intertekstualności”. Ruch Literacki nr 4/5. 215.
Zobacz w Google Scholar
Marzec Andrzej. 2015. Widmontologia. Teoria filozoficzna i praktyka artystyczna ponowoczesności. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Mądro Andrzej. 2018. „Djent – cyfrowa neomoderna metalu?”. Studia de Cultura t. 10, nr 3: Studia nad kulturą metalową.
Zobacz w Google Scholar
Meyer Leonard B. 1989. Style and Music. Theory, history and Ideology. Philadelphia.
Zobacz w Google Scholar
Meyer Leonard B. 1994. Music, the Art and Ideas. Chicago.
Zobacz w Google Scholar
Mika Bogumiła. 2005. Sposoby użycia cytatu muzycznego jako strategia interstylistyczna. W: Witold Lutosławski – osoba i dzieło. Style muzyczne – konteksty historyczno-kulturowe, „Forum Muzykologiczne”. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Milszewski Jakub. 2018a. Nocny Kochanek: Szczytowanie, https://kvlt.pl/wywiady/nocny-kochanek-szczytowanie/. (dostęp: 19.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Milszewski Jakub. 2018b. Nocny Kochanek. Z nieprawego łoża. http://topguitar.pl/artysci/nocny-kochanek-z-nieprawego-loza/. (dostęp: 21.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Nycz Ryszard. 1995. Tekstowy świat. Poststrukturalizm awiedza o literaturze. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Piątkowska-Borek Anna. 2019. „Randka w Ciemność” tylko z… Nocnym Kochankiem. https://glos24.pl/glos24/wiecej-na-glos24/kultura/wiadomosci/item/13936-%E2%80%9Erandka-w-ciemnosc%E2%80%9D-tylko-z-nocnym-kochankiem. (dostęp: 18.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Prugar Estera. 2019. Nocny Kochanek: każdy z nas śnił o Nergalu. http://www.tvn24.pl. (dostęp: 18.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Reesman Bryan. 2016. The Slow Death of Heavy Metal. https://observer.com/2016/01/the-slow-death-of-heavy-metal/. (dostęp: 12.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Rerak Sebastian. 2018. Nocny Kochanek ‒ najpopularniejsi zdrajcy metalu. https://kultura.onet.pl/muzyka/wiadomosci/nocny-kochanek-najpopularniejsi-zdrajcy-metalu/0hgentj. (dostęp: 20.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Rychlewski Marcin. 2006. „Rock ‒ stylizacja ‒ intertekstualność”. Teksty Drugie nr 4. 191–204.
Zobacz w Google Scholar
Stafiej Łukasz. 2017. Nocny Kochanek, czyli zgrywa z metalu. Trójmiasto.pl. https://rozrywka.trojmiasto.pl/Nocny-Kochanek-czyli-zgrywa-z-metalu-Relacja-z-Ucha-n110787.html. (dostęp: 15.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Świąder Jacek. 2017. Płyta dnia. Nocny Kochanek: smoki, gołe baby i tanie wino. Dlaczego metale-jajcarze sprzedają się lepiej niż Metallica?. http://wyborcza.pl/7,113768,21402601,plyta-dnia-nocny-kochanek-smoki-gole-baby-i-tanie-wino-czemu.html. (dostęp: 15.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Tarnawska-Kaczorowska Krystyna. 1998. „Cytat muzyczny. Zarys problematyki”, Muzyka t. 43, nr 3.
Zobacz w Google Scholar
Tomaszewski Mieczysław. 1996. Muzyka Chopina na nowo odczytana. Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Tomaszewski Mieczysław. 2005. O muzyce polskiej w perspektywie intertekstualnej. Studia i szkice. Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Tomaszewski Mieczysław. 2012. „Odczytywanie dzieła muzycznego. Od kategorii elementarnych do fundamentalnych i transcendentnych”. Teoria Muzyki nr 1.
Zobacz w Google Scholar
Żarski Michał. 2015. „Seks, wódka i metalowa wiocha. Debiutancki album Nocnego Kochanka”. wPolityce.pl, 8 grudnia. https://wpolityce.pl/kultura/274366-seks-wodka-i-metalowa-wiocha-debiutancki-album-nocnego-kochanka-recenzja. (dostęp: 19.07.2019).
Zobacz w Google Scholar
Żygulski Kazimierz. 1976. Wspólnota śmiechu. Studium socjologiczne komizmu. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Żyliński Maksymilian. 2017. „Nocny Kochanek robi wstyd polskiemu metalowi?”. Teraz Rock nr 12. https://www.terazmuzyka.pl/aktualnosci/czytaj/nocny-kochanek-robi-wstyd-polskiemu-metalowi-zespol-odpowiada.html. (dostęp: 20.07.2019).
Zobacz w Google Scholar