Teatr Telewizji jako medium edukacyjne – rola historiograficzna i popularyzatorska na przykładzie wybranych spektakli
PDF

Słowa kluczowe

Television Theatre
medium
education
popularization
history Teatr Telewizji
medium
edukacja
popularyzacj
historia

Jak cytować

Mirek-Rogowska, A. (2020). Teatr Telewizji jako medium edukacyjne – rola historiograficzna i popularyzatorska na przykładzie wybranych spektakli. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia De Cultura, 12(4), 26–38. https://doi.org/10.24917/20837275.12.4.3

Abstrakt

Teatr Telewizji jest gatunkiem kształtującym się na pograniczu teatru, filmu i telewizji. Szczególnym jego rodzajem są utwory należące do tak zwanej sztuki faktu, której celem jest rekonstruowanie wydarzeń zgodnie z faktami i realiami. Niniejsza praca, oparta na analizie wybranych spektakli historycznych polskiego Teatru Telewizji, jest próbą ukazania go jako medium odgrywającego ważną rolę edukacyjną oraz w popularyzowaniu historii Polski XX wieku. Równocześnie jest zaproszeniem do bardziej szczegółowych i interdyscyplinarnych badań nad telewizyjnym teatrem.

https://doi.org/10.24917/20837275.12.4.3
PDF

Bibliografia

Barański Tomasz. 2008. „To nieprawda, że Polacy nie interesują się historią swojego kraju”. Super Express nr 258. Za: http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/ 61713,druk.html. (dostęp: 25.03.2020).
Brol Michał. 2014. Rola filmu w prowadzeniu zajęć dydaktycznych. W: Uczyć z pasją: wskazówki dla nauczycieli akademickich. Barbara Kożusznik, Jarosław Polak (red.) Katowice. 209-232.
Dzierzbicka Katarzyna. 2004. 50 lat Teatru Telewizji. Kraków.
Grabski Andrzej Feliks. 1982. „Film a świadomość historyczna. Metodologiczne uwagi historyka”. Acta Filmologica. Studia i Materiały nr 1.
Hendrykowski Marek. 2000. Film jako źródło historyczne. Poznań.
Jakubowski Witold. 2018. „Film jako medium edukacyjne”. Studia Edukacyjne nr 47. 95-113.
Jaworska Justyna, Zwinogradzka Wanda, Holewiński Wacław, Leszczyński Adam, Laskowski Piotr, Kurz Iwona. 2007. „Nie wyrywajcie nam paznokci”. Dialog nr 10. 108-118.
Jelonkiewicz Mirosław. 2008. „Film jako tekst kultury w komunikacji interkulturowej (wykorzystanie filmów w nauczaniu cudzoziemców wiedzy o Polsce i jej kulturze)”. Postscriptum Polonistyczne nr 2. 177-185.
Kaźmierczak-Drozdowska Barbara. 1980. Jerzy Antczak. Warszawa.
Konieczka-Śliwińska Danuta (red.). 2012. Film jako pomoc dydaktyczna w edukacji regionalnej. Poznań.
Kowalski Mirosław. 2019. „Sytuacje graniczne w życiu człowieka (rozważania andragogiczno-etyczne)”. Dyskursy Młodych Andragogów nr 20. 179-189.
Majcherek Wojciech. 2002. Złota setka Teatru TV. Warszawa
Maliszewska Katarzyna. 2017. „Intymność edukacyjnego spotkania w Teatrze Telewizji”. Podstawy Edukacji t. 10. 109-118.
Miccichè Lino. 1981. „Film i historia”. Kino nr 7. 24-26.
Mironiuk-Netreba Alicja. 2014. „Edukacyjny potencjał sztuki filmowej, czyli czego o niepełnosprawności ruchowej możemy się nauczyć w kinie”. Dyskursy Młodych Andragogów nr 15. 195-212.
Pawłowski Roman. 2008. „Teatr faktu IV RP”. Gazeta Wyborcza nr 28. 11.
Pomorski Jan. 1998. Historiografia jako autorefleksja kultury poznającej. W: Świat historii. Wojciech Wrzosek (red.). Poznań. 375-379.
Prolok Leszek. 1966. Okno dziwów: rzecz o teatrze TV. Warszawa
Rozmarynowska Karolina. 2012. „Sytuacja graniczna jako moment doświadczenia siebie w ujęciu Karla Jaspersa”. Studia Philosophiae Christianae nr 48. 165-183.
Rudzińska Agata. 2014. „Od teatru do telewizji i internetu. Rzecz o Teatrze Telewizji”. Postscriptum Polonistyczne nr 2. 261-277.
Rudziński Roman. 1987. Jaspers. Warszawa.
Ryszka Franciszek. 1983. Przedmowa. W: Rozmowy z katem. Kazimierz Moczarski. Warszawa.
Segiet Katarzyna. 2016. „Walory edukacyjne filmu. Krótka refleksja nad filmem Zawód - pracownik socjalny”. Kultura - Społeczeństwo - Edukacja nr 1. 9-13.
Sordyl Alina 2010. Teatr telewizji - pomiędzy reprezentacją a symulacją teatru. Katowice.
Stachówna Grażyna. 2005. Teatr Telewizji - na ruinach imperium. W: 30 najważniejszych programów TV w Polsce. Wiesław Godzic (red.). Warszawa.
Szczepaniak Marika. 2018. „Z historii Teatru Telewizji w Polsce. Ujęcie teoretyczne”. Naukowy Przegląd Dziennikarski nr 2. 21-37.
Vattimo Gianni. 2006. Społeczeństwo przejrzyste. Magdalena Kamińska (przeł.). Wrocław.
White Hayden. 1987. The Content of the Form. Narrative Discourse and Historical Representation. Baltimore - London.
Witek Piotr. 2011. Historia między teatrem a telewizją. Teatr telewizji jako forma oswajania przeszłości. W: Historia w kulturze współczesnej. Niekonwencjonalne podejścia do przeszłości. Piotr Witek, Mariusz Mazur, Ewa Solska (red.). Lublin. 95-146.
Zalewska Kalina. 2007. „Scena Faktu w Teatrze Telewizji”. Dialog nr 10. 90-98.
Filmografia
Afera mięsna [film]. Scena Faktu Teatru Telewizji. 2007. Natalia Koryncka-Gruz (reż.). https://zaq2.pl/video/ kydzt. (dostęp: 25.03.2020).
Norymberga [film]. Scena Faktu Teatru Telewizji. 2006. Waldemar Krzystek (reż.) https://vod.tvp.pl/website/ norymberga,33946053. (dostęp: 25.03.2020).
Prezent dla towarzysza Edwarda G. [film]. Scena Faktu Teatru Telewizji. 2007. Janusz Dymek (reż.). https://vod.tvp.pl/website/ prezent-dla-towarzysza- edwarda-g,388 52103. (dostęp: 25.03.2020).

Downloads

Download data is not yet available.