Słowa kluczowe
transmedialność
narracja
modernizm
ponowoczesność
teatr
performans
identity
transmedial
narrative
modernism
postmodernism
theatre
performance
Jak cytować
Abstrakt
Transmedial “self”: the performative subject in a relation with culture
The author discusses the performative production of identity by the reception of films, theatre and installation art space. The author emphasizes the transgressive way of participation in cyberspace. Modernist, “locating” aesthetics (Racławice Panorama, Wrocław) is shown in contrast to the aesthetics of the performative spectacle of W. Ziemilski’s Prolog (Ochota Theatre, Warsaw 2011). Reception of the Racławice Panorama and the Prolog is presented in the context of postmodern identity construction. Its ontic foundation appears to be the transmedial I arising in the course of daily interaction with culture, both in the reality and the virtual space.
Bibliografia
Borowski M., Sugiera M. (2007), Nowe media/nowe rzeczywistości, [w:] Oblicza realizmu, red. M. Borowski, M. Sugiera, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Dobroczyński B. (2000), Transpersonalna koncepcja tożsamości, [w:] Tożsamość człowieka, red. A. Gałdowa, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Fischer-Lichte E. (2008), Estetyka performatywności, przeł. M. Sugiera, M. Borowski, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Gergen K.J. (2007), Nasycone Ja. Dylematy tożsamości w życiu współczesnym, przeł. M. Marody, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Grau O. (2003), Virtual Art. From Illusion to Immersion, przeł. G. Custance, Cambridge–London.
Zobacz w Google Scholar
Jenkins H. (2008), Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, przeł. M. Bernatowicz, M. Filiciak, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Kluszczyński R.W. (2008), Doświadczenie – pamięć – tożsamość. Doświadczenie medialne jako fundament hybrydycznej tożsamości, [w:] Nowoczesność jako doświadczenie. Dyscypliny – paradygmaty – dyskursy, red. A. Zeidler-Janiszewska, R. Nycz, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Kluszczyński R.W. (2010), Sztuka interaktywna. Od dzieła- instrumentu do interaktywnego spektaklu. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Kosiński D. (2007), Bądź realistą – żądaj niemożliwego. O tzw. realizmie w aktorstwie teatralnym, [w:] Oblicza realizmu, red. M. Borowski, M. Sugiera, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Kubiński G. (2008), Narodziny podmiotu wirtualnego. Narracja. Dyskurs. Deixis, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Markowski M.P. (2007), Polska literatura nowoczesna. Leśmian, Schulz, Witkacy, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Melosik Z. (2007), Teoria i praktyka edukacji wielokulturowej, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Reeves B., Nass C. (1996), The media equation: how people treat computers, television, and new media like real people and places, Chicago.
Zobacz w Google Scholar
Rosińska Z. (2001), Blaustain. Koncepcja odbioru mediów, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Tylikowska A. (2000), Teoria dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego. Trud rozwoju ku tożsamości i osobowości, [w:] Tożsamość człowieka, red. A. Gałdowa, Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Vattimo G., Paterlini P. (2011), Nie być Bogiem. Autobiografia na cztery ręce, przeł. K. Kasia, Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Ziemilski W. (reż.) (2011), Prolog, prem. X 2011, Teatr Ochota, Warszawa/KRT.
Zobacz w Google Scholar